Berichten uit de wereld van gesloten centra en deportaties

[Bokkerijder]

Gesloten centrum van MERKSPLAS.  Twee meisjes die opgesloten zitten in Merksplas gingen de eerste week van februari in hongerstaking.  Hun moeder, die samen met haar drie andere kinderen verblijft in het `open? asielcentrum in Arendonk, mag hen plots niet meer bezoeken.  Eveneens worden ze opgeroepen om zich op 9 februari te melden bij de Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ).  Klaarblijkelijk wilde de DVZ een snelle deportatie bekomen.

Gesloten Centrum van MERKSPLAS.  Vincent en David, twee leden van UDEP, zetten hun verzet ook na hun arrestatie en opsluiting verder.  Ze barricaderen de celdeur van een vriend om een nakende deportatie te voorkomen.  De Dienst Vreemdelingenzaken moet knarsetandend afdruipen.  Vincent wordt evenwel 5 dagen in isolatie geplaatst.

Gesloten centrum van STEENOKKERZEEL.  Een gezin uit Ghana met twee kinderen wordt na vier maanden opsluiting vrijgelaten uit Steenokkerzeel.  Naar goede gewoonte worden de mensen letterlijk op straat gedumpt: zonder eten, kleren of geld.  Gelukkig zijn er vrienden die hen opvangen en helpen.

Bezette SINT-BONIFACIUSKERK IN BRUSSEL.  Op 22 februari begonnen 27 papierloze bezetters een ongelimiteerde hongerstaking.  Diezelfde avond komt Rosemont, de directeur van de Dienst Vreemdelingenzaken, die net 50 asielaanvragen van kerkbezetters had geweigerd, hen aanmanen om hun actie stop te zetten.  Het komt tot een heftig debat.  Wanneer iemand de  - in januari geboren  jongste kerkbezetter/ster in de handen stopt van de directeur, begint de smeerlap te huilen.

VINCENT GEDEPORTEERD OP FEBRUARI  Op de vooravond van de grote betoging in Brussel en net na het begin van de hongerstaking, slaagt de Dienst Vreemdelingenzaken erin om Vincent te deporteren.  Hij wordt in elkaar geslagen en gedeporteerd naar Boekarest (Roemeni?) door SN Brussels Airlines.

Bron: De Nar (anarchistisch axieblad), maart 2006.

[andrea]

andrea de jong

Ik zou die man niet direct een smeerlap noemen, iemand die huilt als men hem een kind in de armen stopt kan niet slecht zijn.  Ik denk veeleer dat men van mensen zaken vraagt die ze zelf niet aankunnen.  Het beleid moet veranderen, dat wel, het moet menselijker..dan zullen die werknemers ook anders kunnen handelen.  
Langs de andere kant kan men ook niet heel Afrika of zo binnen halen.  Het is geen gemakkelijke job.  Ik denk dat men meer met tijdelijke vergunningen zou moeten werken zodat de mensen kunnen wonen en werken en dan sparen tegen dat ze terug weg moeten als men dan toch gronden vindt waarop ze naar hun land moeten of kunnen teruggaan.

Ook moeten er prioritieiten zijn.  Mensen die in gevaar zijn en komen uit landen waar men weet dat er burgeroorlog of vervolgingen zijn, moet men toch niet terugsturen!  Maar dan gaan de economische vluchtelingen in het verweer, en zo raakt het nooit gedaan.

Ik heb me al afgevraagd of de grenzen opengooien en iedereen te laten proberen in zijn onderhoud te voorzien niet de beste oplossing zou zijn...In plaats van klopjachten aan de grenzen, die grenzen vrij laten.., alleen controle op wapens en zo...Ik veronderstel dat al heel veel vluchtelingen dat al proberen, maar dan illegaal...ze vinden zelf wel uit waar hoge werkloosheid is en zullen dan elders gaan proberen zonder al die miserie aan de grens.  Mensen die zoveel geriskeerd hebben om hier te geraken kunnen best hun mannetje staan...Denk ik toch...
Het is maar een mening, misschien niet geheel volgens het VWS?

[Bokkerijder]

andrea de jong

Ik zou die man niet direct een smeerlap noemen, iemand die huilt als men hem een kind in de armen stopt kan niet slecht zijn.  Ik denk veeleer dat men van mensen zaken vraagt die ze zelf niet aankunnen.  Het beleid moet veranderen, dat wel, het moet menselijker..dan zullen die werknemers ook anders kunnen handelen.  
Langs de andere kant kan men ook niet heel Afrika of zo binnen halen.  Het is geen gemakkelijke job.  Ik denk dat men meer met tijdelijke vergunningen zou moeten werken zodat de mensen kunnen wonen en werken en dan sparen tegen dat ze terug weg moeten als men dan toch gronden vindt waarop ze naar hun land moeten of kunnen teruggaan.

Ook moeten er prioritieiten zijn.  Mensen die in gevaar zijn en komen uit landen waar men weet dat er burgeroorlog of vervolgingen zijn, moet men toch niet terugsturen!  Maar dan gaan de economische vluchtelingen in het verweer, en zo raakt het nooit gedaan.

Ik heb me al afgevraagd of de grenzen opengooien en iedereen te laten proberen in zijn onderhoud te voorzien niet de beste oplossing zou zijn...In plaats van klopjachten aan de grenzen, die grenzen vrij laten.., alleen controle op wapens en zo...Ik veronderstel dat al heel veel vluchtelingen dat al proberen, maar dan illegaal...ze vinden zelf wel uit waar hoge werkloosheid is en zullen dan elders gaan proberen zonder al die miserie aan de grens.  Mensen die zoveel geriskeerd hebben om hier te geraken kunnen best hun mannetje staan...Denk ik toch...
Het is maar een mening, misschien niet geheel volgens het VWS?

Het is mogelijk dat de meningen uiteen lopen, maar mijn mening is alleszins dat kinderen niet thuishoren in gesloten asielcentra.  Vandaag was er nog iets over op het journaal van 19.00 u.  Dat die kinderen daar trauma's oplopen, zelfs als ze er maar een aantal weken zitten, zoiets vergeet je niet zo snel.

Het is ongehoord dat mensen die niks misdaan hebben, behalve het feit dat ze niet de juiste papieren hebben, opgesloten worden als misdadigers.  En ik ondersteun de terechte eisen van UDEP voor een algemene regularisatie van mensen die hier al een tijdje zijn.

In ieder geval is dat beter dan iedereen zomaar aan zijn lot over te laten en er een politiestaat van te maken om mensen op te sporen die niet de juiste papieren hebben, niet waar ?
Dat doet me denken aan situaties uit het verleden, uit de oorlog of zo.

Ik zou dus zeggen: niet alleen 'humanitaire amnestie', wat het stokpaardje is van oerkatholieke organisaties als de St.-Egidiusgemeenschap, maar regularisatie tout court.

[Bokkerijder]

http://www.denar.be

Berichten uit de wereld van gesloten centra en deportaties

Deze berichten zijn zeker geen volledige weergave van alles wat er gebeurt en plaatsvindt.  De muren van de gesloten centra en de stille moordmachine van stiekeme deportaties laten maar weinig openbaarheid toe. Deze berichten geven dan ook maar een beperkte weergave van wat er zich zoals afspeelt - in de hoop de discussie en actie tegen het moorddadige asielbeleid aan te scherpen.  Soms gebeurt het dan ook dat een aantal gebeurtenissen geen verdere opvolging krijgen, en dat ligt meer aan de geslotenheid van het asielbeleid en de asielkampen dan aan onze onzorgvuldigheid…

21/04 - LUIK : De kerk Notre-Dame des Lumières in Glain (Luik) werd bezet door enkele honderden UDEP-leden.
24/04 - BRUSSEL: na een mislukte zelfmoordpoging van iemand die na drie jaar wachten zijn negatief had gekregen, startten 80 papierlozen in het Klein Kasteeltje (opvangcentrum voor asielzoekers te Brussel) een hongerstaking, waaronder 10 kinderen.  Pas 11 dagen later kwam dit naar buiten doordat journalisten niet toegelaten zijn binnen de muren van deze lager.  De hongerstakers worden meteen bedreigd door de directrice van het centrum en de directeur van Fedasil (Federaal Agentschap voor de opvang van Asielzoekers).
25/04 - ZAVENTEM: activisten houden een deportatie tegen van een gezin met 2 kinderen.
25/04 - LUIK : In de bezette kerk van Glain beginnen de eerste hongerstakingen.
27/04 - CHATELINEAU: Een gezin met kinderen bezet de Saint-Barthelemy kerk en start meteen een hongerstaking.
27/04 - BRUSSEL: Toen één van de hongerstakers in het Klein Kasteeltje flauw viel en de locale medische dienst totale onverschilligheid tonode, hebben de hongerstakers zelf een ambulance moeten bellen.  Deze kon echter niet tussenkomen omdat de actievoerders de kosten niet konden betalen en is zonder in te grijpen terug vertrokken.  Pas 4 uur later heeft de medische dienst eindelijk een dokter gebeld.
01/05 - BRUSSEL: Ongeveer 2000 mensen betoogden voor algemene regularisatie en recht op werk voor iedereen.  Ook in Luik, Namen, Charleroi, Antwerpen, Verviers, etc. hebben sans-papiers met dezelfde eisen deelgenomen aan 1-mei betogingen.
04/05 - PARIJS: De kerk `Notre Dame de Chine´ wordt bezet in solidariteit met de bezettingen in België: voor heldere en permanente regularisatie criteria in België, Frankrijk, europa; tegen het project `gekozen immigratie´ (ceseda) van Sarkozy.
08/05 - MARCHE-EN-FAMENNE: Sans-Papiers die daarvoor in het open centrum van Merleux zaten, bezetten de kerk van Marche-en-Famenne.
09/05 - BRUSSEL: Het raakt officieel bekend dat Fedasil hongerstaking in het Klein Kasteeltje en de toegang aan `organisaties´ verboden heeft, oa. Artsen zonder grenzen, UDEP, media, etc.  De studeerzaal werd gesloten om te vermijden dat de hongerstakers ze zouden bezetten.
11/05 - BRUSSEL: 3000 à 4000 mensen betogen tegen het Vlaams Belang na de racistische moorden te Antwerpen.
11/05 - AARLEN: De St-Maartenskerk in Aarlen wordt bezet door sans-papiers.
17/05 - BRUSSEL: Een huisjesmelker die 45.000 euro per maand verdiende aan zijn appartementen in de Antoine Dansaertstraat in Brussel, werd onder aanhoudingsbevel geplaatst.  Tijdens de razzia werden 38 mensen zonder verblijfsvergunning gearresteerd en 33 van hen werden aan de Dienst Vreemdelingenzaken overgeleverd.
20/05 - GENT: 7000 à 8000 mensen betoogden in Gent voor regularisatie.  Sans-papiers van over heel België waren aanwezig.
24/05 - BRUSSEL : De hongerstakers in het Klein Kasteeltje zijn na 31 dagen vastberaden om hun actie verder te zetten.  Dit ondanks dreigingen van Fedasil om hen gedwongen te hospitaliseren in het militair hospitaal van Neder-Over-Heembeek en hen onder dwang te voeden, hetgeen levensgevaarlijk is en door wetenschappers als indirecte folter beschreven wordt.
29/05 - BRUSSEL: De 71 hongerstakers in het Klein Kasteeltje worden onder begeleiding van de politie en het Rode Kruis afgevoerd naar het ziekenhuis en onder dwang gevoed.

Bron: De Nar, anarchistisch axieblad, nr. 206, juni 2006.

[Bokkerijder]

Berichten uit de wereld van gesloten centra en deportaties

Deze berichten zijn zeker geen volledige weergave van alles wat er gebeurt en plaatsvindt.  De muren van de gesloten centra en de stille moordmachine van stiekeme deportaties laten maar weinig openbaarheid toe.
Deze berichten geven dan ook maar een beperkte weergave van wat er zich zoals afspeelt – in de hoop de discussie en actie tegen het moorddadige asielbeleid aan te scherpen.  Soms gebeurt het dan ook dat een aantal gebeurtenissen geen verdere opvolging krijgen, en dat ligt meer aan de geslotenheid van het asielbeleid en de asielkampen dan aan onze onzorgvuldigheid.

Aarzel niet om berichten door te geven aan de Nar ( info@denar.be )

03/06  Betoging in Namen voor duidelijke en permanente regularisatie-criteria, het stopzetten van de deportaties en de sluiting van de gesloten centra.
13/06  De St Alènekerk in St.Gillis, Brussel wordt bezet door UDEP-Brussel.
17/06  15.000 mensen nemen deel aan de nationale UDEP-betoging in Brussel.
19/06  In Seraing wordt een kerk bezet door 10 sans-papiers.
22/06  Een tiental Iraniërs starten in de “Saints-Jean-et-Etienne des Minimes-kerk” in Brussel een hongerstaking om de eisen van UDEP te ondersteunen.
23/06  De in januari geopende afdeling “kinderen en families” in het gesloten centrum van Vottem wordt terug afgeschaft.  Sommige families worden vrijgelaten, andere worden overgeplaatst naar andere gesloten centra.
25/06  In Hornu wordt een kerk bezet door 27 sans-papiers.
30/06  Nadat bij een interpellatie bleek dat de PS volledig achter het wetsvoorstel Dewael stond, besloot men bij UDEP Brussel om het kantoor van de PS in Brussel te bezetten.
04/07  Midden in de periode dat het wetsvoorstel Dewael door de verschillende instituties wordt gestemd, wordt de bezette kerk in Anderlecht brutaal ontruimd door oproerpolitie. 48 papierlozen worden gearresteerd en opgesloten in afwachting van overbrenging naar een gesloten centrum.  De ontruiming gebeurde op bevel van de burgemeester van Anderlecht, Jacques Simonet (MR), in samenwerking met Dewael en DVZ (Dienst Vreemdelingenzaken).  Verschillende mensen hebben de namiddag voor het politiekcommissariaat doorgebracht o de overbrenging naar een gesloten centrum proberen tegen te houden.  Dit is echter niet gelukt (zie communiqués uit Vottem in deze Nar op p. 3-4).
06/07  Op de dag dat het wetsvoorstel Dewael door het parlement gestemd wordt, betogen 500 mensen in Brussel tegen de politie-repressie, tegen alle deportaties, voor de afschaffing van de gesloten centra en voor regularisatie.
08/07  Vijfentwintig van de in Anderlecht opgepakte sans-papiers worden opgesloten in Vottem.  Misschien verklaart dit de sluiting van de afdeling “kinderen en families” 2 weken eerder ?   Er wordt betoogd aan het gesloten centrum van Vottem om de vrijlating van de arrestanten te eisen.
08/07  Enkele mensen betogen aan het gesloten centrum van Steenokkerzeel (127bis) voor de afschaffing van de gesloten centra.
08-09/07 In het gesloten centrum van Vottem starten zo’n 16 mensen een hongerstaking om 2 andere gedetineerden te steunen die al meer dan 3 weken in hongerstaking waren.
10/07  In de bezette kerk te Glain start een tiental sans-papiers een hongerstaking.
21/07  Bij een identiteitscontrole wordt Alexis Nkurunga, een jonge Rwandees zonder papieren, in coma geslagen door de politie van St.-Josse.
24/07  De dienst vreemdelingenzaken belooft een verblijfsvergunning aan de hongerstakers en de bezettersters van de miniemenkerk in Brussel.
01/08  Bij de 3de poging om Diallo Hawa, een Guinese vrouw, en haar kind van 2 jaar te deporteren, nemen de bewakers het kind de dag voordien weg van de moeder tijdens een bezoek. Op die manier is ze verplicht mee te werken onder de dreiging dat ze anders haar kind alleen zullen deporteren…  De volgende dag wordt ze op het vliegtuig gezet zonder dat ze haar kind bij haar terugbrengen.  Wanneer de passagiers aankomen begint ze te schreeuwen, waarop de deportatiebeulen haar in een wurggreep houden om haar het zwijgen op te leggen.  Eén van de passagiers heeft dit gezien en gelukkig komt er al snel verzet van de andere passagiers, waardoor de deportatie kan worden tegengehouden. 
08/08  Onder massale druk van militanten wordt Diallo Hawa vrijgelaten, of eerder weggejaagd uit het gesloten centrum van Steenokkerzeel (127bis).
09/08  De Iraanse bezetters van de kerk in Etterbeek (Brussel) starten een hongerstaking.
13/08  Enkele mensen betogen aan het gesloten centrum van Steenokkerzeel (127bis) tegen Fort Europa en voor vrij verkeer en vestiging van personen.  Er worden namen van opgesloten mensen verzameld en telefoonkaarten uitgedeeld aan gedetineerden.
15/08  De ontruimde bezetters van de kerk in Anderlecht, opgesloten in het gesloten centrum van Vottem, starten een 24-uren hongerstaking om hun situatie aan te klagen, met de eis voor regularisatie van hun ‘administratieve situatie’ en de stopzetting van alle deportaties.
23/08  Solidariteitsbetoging in Brussel voor de bevrijding van de 48 bezetters van Anderlecht en die van de St-Bernard kerk, voor de afschaffing van de gesloten centra, voor de regularisatie van alle sans-papiers en de onmiddellijke stopzetting van de deportaties.

Dit overzicht werd afgesloten op 24 augustus 2006.

Bron: Anarchistische axiekrant De Nar, nr. 207, september 2006.
www.denar.be