Rotterdam: Armen zijn niet welkom

[Bokkerijder]

Rotterdam weert probleemgezinnen uit sommige wijken

Werklozen kunnen binnenkort geen huis meer krijgen in bepaalde wijken van het Nederlandse Rotterdam.  Het stadsbestuur wil enkele probleemwijken `upgraden´.

“We willen de instroom van kansarmen die van buiten Rotterdam komen, beperken”.  Dat is het uitgangspunt van de maatregel die het stadsbestuur heeft voorgesteld.  In vier wijken en in enkele straten van andere wijken krijg je binnenkort alleen nog een woning als je werk hebt of als je langer dan zes jaar in Rotterdam woont.  Deze wijken worden aanzien als probleemwijken. Er is veel criminaliteit, de straten zijn verloederd en er wonen vele illegalen.  “We hebben de huisjesmelkers aangepakt, we hebben subsidies voorzien voor zelfstandigen die er investeren Kortom, we hebben al veel gedaan om de buurten aangenamer te maken.  Het is de bedoeling dat ze aangenaam blijven”, verwoordt Caroline Van Eykelen de plannen van het stadsbestuur.  Voor mensen die van buiten Rotterdam komen of die geen werk hebben, is er geen plaats meer in de wijk. Het stadsbestuur wil het niet zo gezegd hebben, maar in de praktijk zullen het vooral allochtonen zijn die geen vergunning krijgen om zich daar te vestigen.
Het idee is niet nieuw.  Sinds oktober 2004 loopt er al een proefproject in enkele wijken, waaronder Delfshaven en Spangen.  Daar krijgen de mensen alleen maar toelating om er te komen wonen als hun inkomen 20 % hoger is dan het minimumloon.  Na ruim een jaar spreekt het stadsbestuur van een succes: de levensstandaard in de wijk steeg, er kwamen minder armen wonen en de middenklasse trok er niet meer weg.  Er reden dagelijks minder verhuiswagens door de wijk.

Verloedering aanpakken  De maatregel is mogelijk geworden dankzij de `Rotterdamwet´, die eind vorig jaar in het Nederlandse parlement is goedgekeurd.  Daardoor krijgen de steden de ruimte om de verloedering in achterstandswijken aan te pakken.  Rotterdam is van d evier grote Nederlandse steden de armste.  De mensen die naar Rotterdam zijn arm, alleen, allochtoon en jong.  Dat komt onder meer omdat er in Rotterdam vele goedkope huurwoningen zijn.
“De stad is verloederd en onveilig.  Daar moeten we iets aan doen”, vond Pim Fortuyn toen hij in de politiek ging.  Nu zitten zijn erfgenamen mee in het stadsbestuur en is veiligheid en aanpak van de verloedering één van de prioriteiten.  Er is geld vrijgemaakt voor cameratoezicht, er is extra politie op `hotspots´ en er zijn superambtenaren voor probleemgebieden.  De veiligheidsindex, die ook na de overwinning van Leefbaar Rotterdam is ingevoerd, geeft aan dat het op vele plaatsen in de stad intussen veiliger is geworden.  Nu wordt voor het eerst een spreidingsbeleid ingevoerd.  Wijken waar traditioneel vele kansarmen wonen, worden als het ware afgesloten voor nieuwe armen.

Voorbeeld voor andere steden  In Nederland wordt het beleid van Rotterdam met argusogen gevolgd.  Ook in Amsterdam of in Utrecht zijn er wijken waar een concentratie van arme, vaak grote gezinnen, meestal allochtonen, tot problemen leidt.  De Rotterdamwet kan ook in die steden worden toegepast.
Het voorstel van het Rotterdamse stadsbestuur wordt op 16 februari besproken in de gemeenteraad.   Daarna moet de minister nog zijn goedkeuring geven.  Als alles volgens plan verloopt, kan de maatregel worden ingevoerd vanaf begin mei.

Tekst: Corry Hancké.

Bron: Het Nieuwsblad op Zondag, zondag 5 februari 2006.

[Bokkerijder]

Ik denk dat dit al in de lijn van de verwachtingen lag, met heel die LPF-historie.  Hoeveel sympathie de LPF ook kon opwekken bij de werkende armen in Nederland, en ook bij andere armen, zij werden gewoon misleid.  De lijst Leefbaar Nederland kwam dan schijnbaar nog eens apart op van de LPF wegens allerlei meningsverschillen. 

Een en ander heeft te maken met de overgrote invloed van de vastgoedsektor op het partijprogramma.  Dat was ook al één van de redenen waarom een aantal mandatarissen later ontslag namen bij LPF:

"Een belangrijk argument is ook dat de fractie zich niet langer afhankelijk wil voelen van grote geldschieters uit de vastgoedsector zoals de Rotterdamse ondernemer Chris Thunnessen en oud-partijvoorzitter Ed Maas. Zij investeerden de afgelopen jaren voor ruim twee miljoen euro in de partij".

Ik denk dat bovenstaand citaat al duidelijk aantoont uit welk vaatje er in de LPF werd getapt.  Het vaatje van de grote immobiliënkantoren, die met hulp van de racistische kiezer de kleine huisjesmelkers konden aanpakken zodat ze hun markt nog konden uitbreiden en de volksbuurten uitzuiveren en 'veiliger maken'.  Veiliger maken voor hun kapitaal, waarschijnlijk.

Ik ben tegen huisjesmelkers, absoluut, maar ik ben evenzeer geen voorstander van grote IMMO's, die alleen op grotere schaal toepassen wat een huisjesmelker doet met één of twee krotten.